Rzucewo od ponad stu lat jest ważnym punktem na mapie archeologicznej południowego Bałtyku. W 1894 roku odkryte zostały ślady osady z późnej epoki kamienia. Pierwsze badania wykopaliskowe przeprowadził Hugo Conwentz – dyrektor Muzeum Prowincjonalnego w Gdańsku. W latach 1927–1929 prace wykopaliskowe prowadzili profesorowie Józef Kostrzewski i Konrad Jażdżewski. Muzeum Archeologiczne w Gdańsku w 1984 roku wznowiło prace terenowe na osadzie, które prowadzono do 2013 roku.
Już w 1930 roku na podstawie odkryć w Rzucewie, wprowadzono do literatury termin KULTURA RZUCEWSKA. Oznacza on zespół zabytków archeologicznych takich jak: naczynia gliniane, narzędzia krzemienne i kamienne, charakterystyczną zabudowę osad, sposób zdobywania pożywienia – typowy dla plemion rybacko-łowieckich żyjących nad Zatoką Gdańską i Pucką oraz Zalewem Wiślanym i Kurońskim.
Wystawa ma na celu pokazanie różnych aspektów życia dawnych łowców: od naczyń glinianych, broni wykonanej z krzemienia i kamienia, obróbki bursztynu po sposoby zdobywania pożywienia. Uzupełnieniem ekspozycji są rekonstrukcje narzędzi krzemiennych i stroju dawnego łowcy. Celem wystawy jest też pokazanie w jaki sposób neolityczny łowca korzystał z otaczającego go środowiska przyrodniczego.
Przygotowane plansze przybliżają Park Kulturowy, który powstał na terenie dawnej osady, gdzie w miejscu dawnych domów i pracowni powstały ich rekonstrukcje.
Odwiedzając wystawę o rzucewskiej osadzie warto pamiętać słowa brytyjskiego archeologa J.D.Clarka „Jednym z głównych uroków prehistorii jest jej przydatność do studiowania wzajemnego oddziaływania społeczeństwa i otaczającej je przyrody w ciągu długich okresów czasu”. Przeprowadzone badania archeologiczne w Rzucewie pozwoliły na poznanie relacji środowisko a człowiek w epoce kamienia.
Zapraszamy zatem do świata łowców i rybaków z epoki kamienia